De Enns is in dit gebied nog redelijk jong en wordt bij een middelhoge waterstand tot het niveau wildwater 2+ gerekend. Bij een lagere waterstand is het op technische wijze wat moeilijker, omdat er grotere stenen tevoorschijn komen waarvoor je moet uitwijken. Een hogere waterstand staat voor een hogere snelheid met imposante golven.

Op dit stuk is de Enns nog maar als een kleine alpine rivier met een vlotte stroming. Bij een middelhoge waterstand is de Enns met wildwater niveau 1 te beoordelen. Bij lage waterstanden moet je oppassen voor stenen en boomstammen in de rivier. Bij hogere waterstanden is het belangrijk om voor takken en bomen, die vanaf de oever over de rivier hangen, uit te wijken.

Op dit stuk van de Enns heeft de rivier, door de vele kleine zijrivieren uit de bergdalen, meer water. Het wordt dan ook bij een middelhoge waterstand als kalm water niveau 2 tot 3 met korte stukken wild water niveau 1 beoordeeld. In elk geval is het belangrijk dat je op hindernissen in het water, zoals overhangende takken en bomen, bedachtzaam bent.

Op deze etappe is de Enns al tot een middelgrote rivier gegroeid. Je zal hier een rustig water van niveau 2 tot 3 vinden. In het midden van de rivier zijn er nauwelijks hindernissen. Alsnog moet je opmerkzaam blijven, omdat iedere rivier zich voortdurend verandert

Op deze langste etappe van de gehele tour kom je tot Admont in een vloeiend water van niveau 1-2 terecht. Vaarders die elk niveau goed volbrengen komen hier volledig tot hun recht. Je kan kiezen tussen drie verschillende lengtes in deze etappe met een uitstapplaats na 21 km, 28 km of 35 km.